Morphology analysis
облучить (61) | Verb, perfect, transitive
1 |
облучи́ть |
|
|
2 |
облучи́л |
|
|
3 |
облучи́ла |
|
|
4 |
облучи́ло |
|
|
5 |
облучи́ли |
|
|
6 |
облучи́в |
|
|
7 |
облучи́вши |
|
|
8 |
облучи́шь |
|
|
9 |
облучи́т |
|
|
10 |
облучи́м |
|
|
11 |
облучи́те |
|
|
12 |
облуча́т |
|
|
13 |
облучи́ |
|
|
14 |
облучи́те |
|
|
15 |
облуча́ |
|
|
16 |
облучу́ |
|
|
17 |
облучи́вший%1%205 |
|
|
18 |
облуча́щий%2%205 |
|
|
19 |
облучённый%3%196 |
|
|
20 |
облучи́мый%4%754 |
|
|
облучённый (475) | Adjective, short, comparative
1 |
облучённый |
|
|
2 |
облучённого |
|
|
3 |
облучённому |
|
|
4 |
облучённого |
|
|
5 |
облучённый |
|
|
6 |
облучённым |
|
|
7 |
облучённом |
|
|
8 |
облучённая |
|
|
9 |
облучённой |
|
|
10 |
облучённой |
|
|
11 |
облучённую |
|
|
12 |
облучённой |
|
|
13 |
облучённой |
|
|
14 |
облучённое |
|
|
15 |
облучённого |
|
|
16 |
облучённому |
|
|
17 |
облучённое |
|
|
18 |
облучённым |
|
|
19 |
облучённом |
|
|
20 |
облучённые |
|
|
21 |
облучённых |
|
|
22 |
облучённым |
|
|
23 |
облучённых |
|
|
24 |
облучённые |
|
|
25 |
облучёнными |
|
|
26 |
облучённых |
|
|
27 |
облучённее |
|
|
28 |
облучён |
|
|
29 |
облуче́на |
|
|
30 |
облуче́но |
|
|
31 |
облуче́ны |
|
|