Morphology analysis
обдуть (106) | Verb, perfect, transitive
1 |
обду́ть |
|
|
2 |
обду́л |
|
|
3 |
обду́ла |
|
|
4 |
обду́ло |
|
|
5 |
обду́ли |
|
|
6 |
обду́в |
|
|
7 |
обду́вши |
|
|
8 |
обду́ешь |
|
|
9 |
обду́ет |
|
|
10 |
обду́ем |
|
|
11 |
обду́ете |
|
|
12 |
обду́ют |
|
|
13 |
обду́й |
|
|
14 |
обду́йте |
|
|
15 |
обду́ю |
|
|
16 |
обду́вший |
|
|
17 |
обду́ющий |
|
|
18 |
обду́тый |
|
|
19 |
- |
|
|