| gen. |
buiteling n vs adj-no; tuimeling f; gew. tuimel; verwarring f; ontsteltenis f; inversie f; omkering f; reversie f; de wereld op z'n kop; omslaan; buitelen; tuimelen; omtuimelen; culbuteren; over de kop gaan; Belg.N. overkop gaan; inform. omkiepen; inform. omkieperen; het hoofd verliezen; tegenwoordigheid van geest verliezen; in de war raken; van de wijs raken; van z'n apropos raken; z'n aplomb verliezen; uit balans geraken; z'n evenwicht kwijt raken; van streek raken; er ondersteboven van raken; overstuur raken; in paniek raken; panieken; Belg.N. panikeren; omgekeerd zijn; tegenovergesteld zijn |
