| gen. |
laten vallen v5s vt; neergooien; naar beneden gooien; droppen; verliezen; zonder dat men er zich van bewust is iets laten vallen; al gaande ongemerkt laten vallen; kwijtraken; een vlek verwijderen; uitwassen; wegwassen; een baard afscheren; wegscheren; afschrapen; wegschrapen; innemen; veroveren; doen vallen; bemachtigen; zich meester maken van; weglaten; schrappen; ontdoen van; laten uitvallen; zachter gaan praten; zijn stem verstillen; verzachten; zijn blik naar de beneden richten; zijn blik naar de grond richten; zijn blik neerslaan; zich verlagen; zich vernederen; degraderen; ontaarden; in waarde verminderen; verslechteren; slechter maken; een duivel, een kwade geest etc. uitdrijven; een ziekte, een kwaal etc. verdrijven; genezen; afdingen; afbieden; pingelen; een persoon laten ontsnappen; laten ontkomen; laten vluchten; vangen; in de val laten lopen; te pakken krijgen; een kandidaat verwerpen; niet selecteren; niet slagen (voor een examen); m.b.t. rakugo 落語 een verhaal tot een komisch einde brengen; een verhaal eindigen met een rake opmerking; een schaduw werpen |
