| gen. |
zich neerleggen v1 vi; gaan liggen; zich leggen; zich neervlijen; naar bed gaan; gaan slapen; plat gaan; in bed kruipen; erin kruipen; inform. 'em knijpen; onder de dekens kruipen; onder zeil gaan; onder de wol kruipen; onder dek kruipen; het bed opzoeken; zich te bed begeven; zich te ruste leggen; zich te ruste begeven; naar kooi gaan; naar zijn keet gaan; slapen; rusten; i.h.b. van vogels roesten; veroud., bijb., zich bedden; uitdr., w.g. tussen de klamme lappen gaan; uitdr., w.g. tussen de zure lappen gaan; het bed houden; bedrust houden; overnachten; kooien (met); bijb. liggen (bij); tussen de lakens kruipen (met); vrijen (met); w.g. bijslapen; braak liggen; van kapitaal doodliggen; ongebruikt liggen; onbenut liggen; onaangesproken zijn; onaangeboord zijn; onontwikkeld zijn; onontgonnen zijn |
