| gen. |
tengu n (fantastisch wezen dat in de hemel of diep in het gebergte leeft wordt voorgesteld in de gedaante van een bergasceet, met een rood gezicht, een lange neus, vleugels, lange nagels, en in het bezit van pelgrimsstok, zwaard en waaier het wezen wordt bovennatuurlijke macht toegeschreven en zou in staat zijn te vliegen); bergasceet; no-theater tengu-masker; duivel m (term waarmee missionarissen aan het eind van de Muromachi-periode het begrip "duivel" vertaalden); trots; verwaandheid f; eigenwaan m; trotsaard m; opschepper m; pocher m; kwast m; pedant; grote vallende ster; spel waarbij drie deelnemers elk een regel van resp. vijf; zeven en vijf moren improviseren en tot een haiku smeden |
