|
|
| gen. |
odmawiać; kwitować (z czegoś, от чего-л.); odstępować (od czegoś, от чего-л.); odwoływać (coś, от своих слов и т.п.); odżegnywać się; pasować (z kogoś, czegoś, от кого-л., чего-л.); rezygnować (z czegoś, от чего-л.); wybraniać się wzbraniać się (przed czymś, от чего-л.); wycofywać się (от чего-л.); wymawiać się; wypierać się (kogoś, czegoś, от кого-л., чего-л.); wyrzekać się (kogoś, czegoś, от кого-л., чего-л.); wyzuwać się (z czegoś, от чего-л.); wzbraniać się (przed czymś, от чего-л.); wzdragać się (przed czymś, от чего-л.); zrzekać się (czegoś, от чего-л.) |
| fig. |
abdykować (z czegoś, от чего-л.); rozstawać się (z czymś, от чего-л.) |
|
|
| gen. |
nawalać; odmawiać (czegoś, в чём-л.); odsądzać (kogoś od czegoś; kogoś czegoś, кому-л. в чём-л.); ujmować (komuś czegoś, кому-л. в чём-л.); wymawiać komuś coś (wypowiadać, odmawiać, кому-л. в чём-л.); wypowiadać (komuś coś, кому-л. в чём-л.); wzbraniać (komuś czegoś, кому-л. в чём-л.); zapierać (komuś czegoś, кому-л. в чём-л.); zaprzeczać (komuś czegoś, кому-л. в чём-л.); odmówić |
| inf. |
odpalać (жениху); wysiadać |
| obs. |
odmawiać komuś ręki (в руке); rekuzować (при сватовстве) |
