|
|
| gen. |
obrać (kogoś z czegoś, кого-л. чего-л.); odebrać (komuś coś, кого-л. чего-л.); odjąć (coś komuś, кого-л. чего-л.); ogołocić (z czegoś, coś, чего-л.); pozbawić; wyzuć (kogoś z czegoś, кого-л. чего-л.) |
| fig. |
odrzeć (kogoś, coś z czegoś, кого-л., что-л. чего-л.) |
| obs. |
zbawić (чего-л.) |
|
|
| gen. |
ogołocić się (z czegoś, чего-л.); pozatracać (coś, чего-л.); stracić (kogoś, coś, кого-л., чего-л.); utracić (kogoś, coś, кого-л., чего-л.); zatracić (coś, чего-л.) |
| obs. |
postradać (coś, чего-л.); zbyć (czegoś, чего-л.) |
|
|
| gen. |
obdarty (z czegoś, чего-л.); odarty (чего-л.); pozbawiony; wyzuty (z czegoś, чего-л.) |
