|
|
| gen. |
dosięgalny; osiągalny |
|
|
| gen. |
dobić (do czegoś, чего-л.); dobiec (kogoś, czegoś, do kogoś, czegoś, кого-л., чего-л.); dobiegnąć (кого-л., чего-л.); dopiąć; dotrzeć (dokądś, чего-л.); osiągnąć (coś); poodnosić; poosiągać (многого); posiąghąć (чего-л.); posięgnąć (coś, чего-л.); stanąć (u czegoś, чего-л.) |
| obs. |
przyjść (do czegoś, чего-л.) |
|
|
| gen. |
dojść (do czegoś, чего-л.); dobiec (kogoś, czegoś, do kogoś, czegoś, кого-л., чего-л.); dobiegnąć (кого-л., чего-л.); dosięgnąć (kogoś, czegoś, чего-л.); dotrzeć (dokądś, чего-л.); osiągnąć (coś); sięgnąć (jakiejś liczby, какого-л. числа); uzyskać (Elfer) |
| obs. |
przyjść (do czegoś, чего-л.) |
|
| Russian thesaurus |
|
|
| gen. |
деепр. от достигнуть |
