|
|
| gen. |
wydzielanie; faworyzowanie (kogoś, czegoś, кого-л., чего-л.); odejście n (cieczy, gazów); wyróżnienie n; faworyzacja (кого-л., чего-л.) |
| agric. |
ekskrecja f |
| biol. |
sekrecja f |
| chem. |
wyodrębnienie (см. wydzielenie); wyosobnienie n; rozdzielanie; segregowanie n; otrzymywanie n; wydzielenie grupowe; wyłączenie n; wywiązywanie się; wydzielanie (напр. энергии, тепла, см. wydzielenie) |
| comp., MS |
alokacja f; przerzucanie f; zaznaczenie |
| construct. |
przydział m (фондов, материалов и т.п.); przydzielanie (фондов, материалов и т.п.) |
| math. |
wyróżnianie |
| met. |
wydzielanie (процесс) |
| physiol. |
wydzielina f |
| plumb. |
wytrącanie (осадка) |
| tech. |
wydzielenie n; wydzielanie się; wydzielenie się; wyodrębnianie f |
|
|
| gen. |
odchody |
| agric. |
wydzielina f |
| biol. |
wydzieliny f |
| met.sci. |
wydzielenia n |
| physiol. |
wydaliny f |
|
|
| electr.eng. |
cechowanie |
|
| Russian thesaurus |
|
|
| gen. |
в физиологии - освобождение организма от конечных продуктов обмена, чужеродных веществ и избытка воды, солей и органических соединений, поступивших с пищей или образовавшихся в организме. У человека и животных выделение осуществляется главным образом через почки, а также легкие или жабры, пищеварительный тракт, кожу. У растений продукты обмена веществ вода, углекислота, соли, сахара, слизи, эфирные масла и др. выделяются корнями, специализированными железками цветков, листьев, стеблей или всей поверхностью. Большой Энциклопедический словарь |
