Polish ⇄ Arabic Chinese English Greek Italian Norwegian Bokmål Russian Swedish

strącić v stresses
gen.	столкнуть; сбросить; скинуть; сбить; вычесть
chem.	осадить
fig.	свергнуть
inf.	сшибить
stracić v
gen.	потерять (ponieść szkodę); утратить (kogoś, coś, кого-л., что-л.); лишиться (kogoś, coś, кого-л., чего-л.)
stracić na kogoś, coś v
gen.	истратить (roztrwonić); потратить (roztrwonić)
stracić v
gen.	казнить (kogoś)
stracić na kogoś, coś v
nonstand.	просадить (roztrwonić)
stracić na czymś v
gen.	потерять (ponieść szkodę); понести убыток (ponieść szkodę); проиграть (ponieść szkodę)
coś stracić v
gen.	потерять (zmarnować); упустить (zmarnować)
stracić do kogoś v
gen.	проиграть (przegrać, кому-л.)

strącić : 101 phrase in 6 subjects

Chemistry	1
General	94
Idiomatic	1
Informal	1
Nonstandard	3
Sports	1